Nazwa łacińska: Nerine
Kategoria: zielne rośliny cebulowe
Pochodzenie: Republika Południowej Afryki
Nerine – egzotyczny przedstawiciel kwiatowego beau monde
Nerine (Nerine) – rodzaj jest reprezentowany przez piękne i niesamowite kultury bulwiaste o wyjątkowych i elitarnych arystokratycznych manierach, które sprawdziły się w rodzinie Amaryllis.
Elita florystyczna tej wyjątkowej rodziny składa się z tak niezrównanych i spektakularnych roślin, jak gemanthus, hymenocallis, zephyranthes, clivia, krinum, eucharis i wiele innych interesujących egzotyków.
Społeczność plemienna Nerine w swoim składzie ma trzydzieści różnych odmian roślin, które zyskały status najbardziej kapryśnego ze wszystkich amarylisów. Wymagają stałej uwagi i troski w opiece. Ciepły klimat większości regionów globu pozwala nerinie pachnieć, prezentować piękno bujnego kwitnienia i zmysłowość przyjemnego aromatu na otwartych przestrzeniach placów, ogrodów, ulic, domków letniskowych.
Początek ubiegłego stulecia to dla Neriny moment jej kulturowej kultywacji.
Chłodny klimat większości obszarów może zapewnić tylko szklarniowe warunki dla tropikalnego piękna, kwiat będzie wyglądał wspaniale i uszlachetni wnętrza tarasów, balkonów, różnych budynków użyteczności publicznej, ogrodów letnich, szklarni.
Bardzo często kwiaciarnie wykorzystują ten cud, urzekający swoim pięknem, do przygotowywania różnych kompozycji.
Przylądek Dobrej Nadziei ze swoimi lasami tropikalnymi, który znajduje się w Afryce Południowej, jest domem dla tej wspaniałej, ozdobnej, kwitnącej wieloletniej rośliny.
Piękna nimfa Nereis (Nereid) z mitologii starożytnej Grecji posłużyła jako prototyp ciekawej nazwy kwiatu o tej samej nazwie.
Ten najpiękniejszy kwiat Neriny jest również nazywany wdzięcznym pięknem, lilią Guernsey, kwiatem nimfy, kwiatem przylądka.
Często ta tropikalna piękność odpowiada na dziwaczny przydomek lilii pająka, który otrzymała ze względu na jej dziwaczne, ciekawie zakrzywione piękne płatki.
Egzotyczna lilia Nerine ma swój własny, indywidualny wygląd zewnętrzny o wysokości od trzydziestu do osiemdziesięciu centymetrów.
Roślina ma pasowate, ciemnozielone, płaskie, liniowe liście, dochodzące do trzydziestu centymetrów długości.
Unikalny korzeń jest reprezentowany przez wydłużoną cebulkę, która powoduje kiełkowanie długiej łodygi. Proces pojawiania się pięćdziesięciocentymetrowej szypułki zachodzi jednocześnie z pojawieniem się płytek liściowych. Grubość łodygi może wynosić trzy lub pięć centymetrów.
Te surowe formy szypułki uszlachetnia duży kwiatostan w kształcie parasola.
Tworzą ją czterocentymetrowe kwiaty z wąskimi płatkami wygiętymi do tyłu, krawędziami o oryginalnym pofałdowaniu i eleganckimi, stojącymi pręcikami. Liczba kwiatów w każdym kwiatostanie może wynosić od siedmiu do piętnastu sztuk. Paleta kolorów tych wyjątkowych kwiatów jest ogromna. Występują w kolorach białym, różowym, czerwonym, bogatym malinowym lub pomarańczowym.
Kwitnąca kultura nerina w okresie jesiennym przyciąga wzrok nie tylko czarującym pięknem, ale także ciężkim, przyjemnym aromatem.
Podziwiając tę wyjątkową ekskluzywność, trzeba pamiętać, że podstępność i kłamliwość kultury tkwi w jej toksyczności.
Nerina jest trująca.
Konieczna jest komunikacja z zakładem przy użyciu rękawic ochronnych oraz wykluczenie dostępu zwierząt i dzieci do zakładu.
Bulwiasty kwiat o długich wąskich liściach zachwyca różnorodnością odmian i odmian. Naturalnym pochodzeniem i rozwojem w warunkach naturalnych może pochwalić się trzynaście typów kultur. Praca hodowców była bardzo udana i pojawiło się około trzydziestu kolejnych hybrydowych osobników tego kwiatu. Są to jasne i niezwykłe okazy, wszystkie wykazują własny zapał, każdy gatunek jest wart indywidualnego rozważenia.
Gatunek neriny
Nerine Bowdenii (Nerine Bowdenii)
Górzyste terytoria Republiki Południowej Afryki są domem dla tego gatunku, popularnego w domowej uprawie kwiatów.
Ta odmiana neriny pojawiła się w europejskiej części globu w tysiąc dziewięćset trzecim roku za sprawą Cornish Bowdena, którego imię nosi ta egzotyczna piękność.
Kultura okazała się wytrzymała i odporna na zimno. Będzie się świetnie czuł na osobistych działkach w otwartych warunkach terenowych.
Nerina Bowden jest również nazywana „kwiatem nimfy”.
Cebulkowate korzenie o konfiguracji butelkowej osiągają objętość pięciu centymetrów, z których większy odcinek znajduje się nad poziomem gleby.
Długie, trzydziestocentymetrowe liście ożywiają fałszywą łodygę o długości około 5 cm Górna błyszcząca strona rowkowanych liści, stopniowo zwężająca się ku górze, jest pomalowana ogromną liczbą żył. Szypułka osiąga prawie pół metra wysokości. Kwiatostan przypominający parasol składa się z różowych kwiatów liliowatych. Ich liczba w każdym kwiatostanie jest inna – od sześciu do dwunastu sztuk. Bardzo piękna, jasna i spektakularna nerina jest bardzo wysoko oceniana wśród hodowców kwiatów i nie ustępuje takim pięknościom jak rośliny orchidei.
Połowa jesieni to okres kwitnienia tej odmiany.
Nerina Bowden West prezentuje się bardzo ładnie w formie ciętego bukietu. W wazonie może dawać piękno nawet przez trzy tygodnie.
Nerina falista (Nerine Flexuosa)
Piękna odmiana Nerine Sinuous o kwiatach różowych lub białych. Kwiaty-dzwoneczki mają oryginalne faliste płatki. To spektakularne piękno znajduje się na wysokich szypułkach.
Nerina Curvifolia (Nerine Curvifolia)
Bardzo oryginalny i piękny widok, ma ciemne liście o konfiguracji lancetowato-liniowej.
Indywidualną cechą płytek liściowych jest to, że przestają rosnąć, osiągając maksimum dopiero po zakończeniu okresu kwitnienia.
Na czterdziestocentymetrowej szypułce znajdują się kwiatostany w kształcie parasola, które zebrane są z dwunastu kwiatów przypominających lilię. Kwiaty o czerwonych, błyszczących płatkach i długich pręcikach prezentują się bardzo kolorowo.
Nerine Haniebna (Nerine Pudica)
Kulturę zdobią cztery do sześciu kawałków wydłużonych liści o zielonkawo-szarym odcieniu. Żarówki Nerina Shameful osiągają średnicę trzech centymetrów. Nerina biała ma indywidualną cechę. Liczba kwiatów na szypułce nie przekracza sześciu sztuk. Ale atrakcyjność i piękno tego spektakularnego cudu nie maleje.
Nerine Sarniensis (Nerine Sarniensis)
Ten oryginalny gatunek kwitnie dużymi białymi, pomarańczowymi, czerwonymi kwiatami, które doskonale zdobią wierzchołek szypułki. Wyjątkowość kwiatów – ich piękno tkwi w wąskich i ciekawie skręconych płatkach.
Opieka domowa Nerina
Kwiat neriny wymaga więcej uwagi niż inne rośliny doniczkowe. Jest to jednak kłopotliwa sprawa, a wszystkie wysiłki włożone w pielęgnację rekompensuje jej niezrównane piękno i atrakcyjność.
Najważniejsze jest, aby spełnić wszystkie wymagania i pragnienia swojego zwierzaka, starając się stworzyć dla niego optymalne warunki życia, do których jest przyzwyczajony w swoim naturalnym środowisku.
Wybór lokalizacji i temperatury
Pająk chce być w oświetlonym miejscu, ale może znieść lekki półcień. Wszystko z umiarem będzie przyjemne dla kwiatu. Najlepszymi miejscami na to będą kierunki z południowego zachodu, wschodu lub zachodu. Promienie bezpośredniego słońca powinny najlepiej oświetlać wdzięczne piękno o poranku.
Jeśli roślina odczuwa brak światła, reakcją będzie brak kwitnienia.
W ciepłym okresie poza sezonem kwiat nimfy chce przebywać w ciepłych warunkach z temperaturą w granicach 20 ° C. W okresie zimowym, który charakteryzuje się układaniem pąków do kwitnienia w roślinie, temperatura nie powinna przekraczać 10-12 ° C. Kwiat zimą może być zadowolony z izolowanej loggii lub suchej piwnicy. Po wyschnięciu liści należy je wyjąć, a doniczkę z neryną umieścić w lodówce jeszcze przed marcem, wyznaczając dla niej półkę w dolnej części. Kwitnący kwiat przylądka chętnie korzysta jesienią z temperatur około 15°C.
Im niższa temperatura otoczenia, tym przestrzeń powietrzna powinna być bardziej sucha i odwrotnie.
Wilgotność i podlewanie
Tropikalne piękno wymaga wysokiej wilgotności. Jeśli reżim temperaturowy przekroczył barierę piętnastu stopni, spryskuje się kwiat nimfy. W palecie z mokrą ekspandowaną gliną lub kamykami tropikalna egzotyka będzie się świetnie czuć.
Podlewanie i gromadzenie się wilgoci w doniczce może prowadzić do gnicia cebulki nerynowej.
W przypadku kwitnących lilii Guernsey podłoże powinno być lekko wilgotne, sugerowana przerwa między podlewaniem wynosi cztery dni. Pod koniec okresu kwitnienia podlewaj raz na siedem dni. Uśpiona roślina doniczkowa w ogóle nie jest podlewana.
Gleba i jej górny opatrunek
Lily Nerine zadowoli się luźnym podłożem o lekko kwaśnym odczynie, w którym będzie niska zawartość związków azotu, co pozwoli roślinie lepiej kwitnąć.
Do indywidualnego przygotowania mieszanki glebowej należy wziąć w równych proporcjach: starą glinę, piasek, ziemię kompostową lub próchnicę, mączkę kostną w niewielkiej ilości. Na 10 kg mieszanki można dodać kredę, aby zmniejszyć kwasowość gleby, około ośmiu gramów siarczanu potasu, około 25 gramów superfosfatu.
Dno doniczki z otworem należy ułożyć grubą warstwą drenażową.
Rośliny cebulowe w doniczkach w okresie wegetacji należy karmić płynnymi nawozami złożonymi zawierającymi związki fosforu i potasu w odstępach czternastu dni. Po kwitnieniu i całej zimie roślina nie jest nawożona.
Przeszczep Neriny
Aby przesadzić lilię pająka, musisz użyć płytkiej doniczki o średnicy trzynastu centymetrów. Jak sadzić kwiaty cebulowe w doniczkach?
Żarówka powinna być zakopana w ziemi na dwie trzecie jej wielkości.
Wraz z nadejściem sierpnia konieczne jest rozpoczęcie tej procedury. Dwie cebule można sadzić w doniczce ze świeżą ziemią. Jeśli proces sadzenia się powiedzie, to za trzydzieści dni roślina zachwyci łodygami kwiatowymi z oryginalnymi pąkami.
Rozmnażanie Neryny
Uzyskanie świeżej lilii Guernsey jest łatwe dzięki nasionom i cebulkom potomnym.
Młode cebulki sadzi się w oddzielnych małych doniczkach. Pielęgnacja odbywa się jak w przypadku dorosłej rośliny. Kwitnące sadzonki zachwycą za dwa lub trzy lata.
Świeżo zebrane nasiona wysiewa się w glebie w odległości dwóch centymetrów od siebie. Zwilż glebę i stwórz warunki szklarniowe dzięki regularnej wentylacji. W ciągu miesiąca należy poczekać na pojawienie się sadzonek. Młode sadzonki z kilkoma liśćmi na łodydze należy sadzić w osobnych doniczkach.
Szkodniki i choroby
Jeśli warunki uprawy zostaną naruszone, bulwiasty kwiat z długimi wąskimi liśćmi może zostać odwiedzony przez nieproszonych gości w postaci mszyc, wełnowców, wciornastków, roztoczy. Jeśli zostaną znalezione te nieprzyjemne osobniki, konieczne jest potraktowanie rośliny roztworem mydła lub alkoholu, zalanie kwiatu roztworem nadmanganianu potasu.
Jeśli te nieporozumienia będą kontynuowane po leczeniu łagodnymi środkami, pilnie konieczne jest zniszczenie szkodników preparatami owadobójczymi.
Trudne momenty wzrostu
- Płytki liściowe pokryte są lekkim nalotem – są to oznaki mączniaka prawdziwego. Konieczne jest pilne potraktowanie rośliny doniczkowej środkiem grzybobójczym.
- Liście nerine były pokryte brązowymi plamami – roślina została narażona na wirusa mozaiki z powodu naruszenia warunków przetrzymywania. Do zwalczania choroby stosujemy preparaty grzybobójcze.
- Liście neriny zżółkły – konieczne jest zwiększenie wilgotności w pomieszczeniu.
- Roślina doniczkowa intensywnie przybiera zieloną masę, a kwitnienia brak – nadmiar nawozów.
- Gnicie cebul – nadmierne podlewanie.
Niesamowita, egzotyczna tropikalna piękność ma swoje wymagania co do zawartości. Ale to jest tego warte. Obserwuj główne subtelności uprawy, okazuj uwagę i troskę swojemu zwierzakowi. Pajęcza lilia nagrodzi Cię szykownym i niepowtarzalnym kwitnieniem, dekoracyjnym pięknem, a swoją obecnością ozdobi każde wnętrze.
Przyroda jest bardzo różnorodna i bogata w różnorodną niezwykłą roślinność. Wiele roślin domowych ze zdjęciami i nazwami alfabetycznymi można zobaczyć, przechodząc do katalogu.
Miłego oglądania!
Napisz komentarz
Uwagi